پاسخ سازه های جداسازی شده با جداگر نوع اصطکاکی به تحریک زلزله

این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات سه مولفه زلزله و تغییرات ضریب اصطکاک بر پاسخ لرزه ای ساختمانهای جداسازی شده با جداسازهای اصطکاکی انجام شده است. ساختمان به صورت یک سازه یک طبقه قرار گرفته بر روی تکیه گاه های لغزشی مدل شده است. یک المان تماسی برای مدلسازی سیستم جداساز اصطکاکی به کار گرفته شده است. فرض شده است که نیروهای اصطکاکی وارد بر تکیه گاه های لغزشی دارای رفتار پلاستیسیته هیسترتیک است. به این منظور برنامه ای کامپیوتری توسعه داده شده است. اثرات درگیری سختیهای دو جهت افقی عمود بر هم در سطح لغزش در نظر گرفته شده و تحلیل لرزه ای سه مولفه زلزله های 1994 نورتریج، 1978 طبس و 1940 السنترو انجام شده است. پاسخ سیستمهای با ضریب اصطکاک ثابت، با ضریب اصطکاک وابسته به سرعت و با ضریب اصطکاک وابسته به سرعت و فشار با هم مقایسه شده اند. همچنین پاسخ سیستمهای تحت اثر یک مولفه (بدون وجود مولفه قایم و بدون در نظر گرفتن اندرکنش بین سختیهای دو جهت افقی عمود بر هم)، دو مولفه (بدون وجود مولفه قایم) و سه مولفه زلزله با هم مقایسه شده اند. با انجام تحلیلهای مختلف مشخص شد که در نظر گرفتن ضریب اصطکاک همزمان به صورت تابعی از سرعت لغزش و فشار تماس می تواند بر روی پاسخهای سازه های جداسازی شده اصطکاکی اثرگذار باشد و پاسخهای لرزه ای سازه با چنین ضریب اصطکاکی می تواند با پاسخهای لرزه ای سازه با ضریب اصطکاک ثابت و یا با ضریب اصطکاک تنها وابسته به سرعت اختلاف داشته باشد. همچنین مشخص شد که پاسخهای سیستمهای تحت اثر یک مولفه و دو مولفه زلزله می تواند متفاوت از پاسخ سیستم تحت اثر سه مولفه زلزله باشد.